Zespół – założony przez Vincenta Dumestre’a w 1998 r. – tworzą pełni entuzjazmu muzycy specjalizujący sięw wykonawstwie muzyki XVII i XVIII w. Cieszy się ogromnym uznaniem zarówno we Francji, jak i na świecie, a jego pomysłowe i ambitne programy odzwierciedlają kompetentne podejście do repertuaru muzycznego oraz dogłębną znajomość faktur wokalnych i instrumentalnych. Wykonuje znane i mniej znane utwory m.in. Lalande’a, Lully’ego, Couperina, Clérambault, Charpentiera, które niegdyś wyznaczały tempo życia w Wersalu, wpisując się w jego ustalone rytuały i ceremonie. W repertuarze ma także dzieła włoskiego baroku, w tym Monteverdiego i Pergolesiego, oraz utwory angielskie, m.in. Purcella i Clarke’a. Artyści „malują” też ogromne freski operowe – ostatnio zaprezentowali barokową zarzuelę Coronis Sebastiána Duróna w inscenizacji Omara Porrasa. Stała współpraca z reżyserem Benjaminem Lazarem, oparta na wspólnym zamiłowaniu do twórczości Lully’ego, zaowocowała powszechnie docenianymi spektaklami (m.in. Mieszczanin szlachcicem, Cadmus et Hermione, Phaëton). Chwalone są także inne projekty sceniczne zespołu,w których muzyka spotyka się z różnymi dyscyplinami artystycznymi: Caligula Pagliardiego z Mimmem Cuticchiem, Le Carnaval Baroque z Cécile Roussat i Julienem Lubekiem, Élévations wymyślone we współpracy z cyrkowcem Mathurinem Bolzem.
Le Poème Harmonique jest częstym gościem znaczących festiwali muzycznych, m.in. w Ambronay, Beaune i Sablé, na BBC Proms, oraz występuje w takich miejscach, jak Opéra Comique, Opéra Royal du Château de Versailles, Philharmonie de Paris, Théâtre des Champs-Élysées, Wigmore Hall (Londyn), National Centre for the Performing Arts (Pekin), Konzerthaus (Wiedeń), Concertgebouw (Amsterdam), Bozar (Bruksela), Oji Hall (Tokio), Columbia University (Nowy Jork), Teatro San Carlo (Neapol), Accademia Nazionale di Santa Cecilia (Rzym) i Filharmonia Petersburska. Równolegle prowadzi również aktywną działalność artystyczną w ramach rezydencji regionalnej we Francji.
W sezonie 2021/22 zespół jak zawsze tworzył i wykonywał nowe projekty. PoLes Leçons de ténèbres Bouzignaca na Festival de Radio France Occitanie Montpellier zaprezentował koncert pt. Mariage Royal à Saint-Jean-de-Luz podczas Festival Ravel (lato 2021), a rok 2022 otworzył Le Ballet deJean-Baptiste w Opéra Royal de Versaillesi Opéra de Dijon, następnie wykonał Koronację Poppei Monteverdiego z Académie de l’Opéra de Paris w Théâtre de l’Athénée, Opéra de Dijon. W bieżącym roku zespół wznowił też zarzuelę Coronis w Opéra Comique, intensywnie koncertował za granicą: w Wiedniu, Moskwie, Bieczu, Hamburgu, Berlinie oraz odbył tournée po Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. W 2021 r. ukazały się dwa nowe wydawnictwa: płyty CD z operą Lully’ego Cadmus et Hermione w wersji koncertowej oraz z Symphonies pour les Soupers du Roi Lalande’a (wytwórnia Château de Versailles Spectacles). Wzbogaciły one obszerną, chwaloną przez krytyków i publiczność, dyskografię zespołu, w której znajdują się takie albumy, jak Anamorfosi (nagranie miesiąca magazynu „Gramophone”, Diapason d’Or i Choc de Classica), Aux marches du palais (poświęcone tradycyjnym pieśniom francuskim) oraz interpretacje najważniejszych dzieł barokowych: Combattimenti! Monteverdiego, Leçons de Ténèbres Couperina, Te Deum Charpentiera i Lully’ego. W 2022 r. pojawią się liczne projekty zarejestrowane w czasie nieobecności publiczności w salach koncertowych: muzyka do sztuki Mieszczanin szlachcicem Lully’ego, L’Egisto Cavallego, Mariage Royal à Saint-Jean-de-Luz dla wytwórni Château de Versailles Spectacles oraz Coronis Duròna i Nisi Dominus Vivaldiego dla Alpha/ Outhere Music.